Róże Żywego Różańca
Koła Żywego Różańca istnieją w wielu parafiach. Są raczej cichą i mało widoczną wspólnotą, ale jej moc jest ogromna. Zatrzymując się nad życiem Jezusa i Maryi, w modlitwie różańcowej powierza ona Bogu wiele osób, spraw nie tylko swojej parafii, ale całego Kościoła.
W naszej parafii istnieją dwie Róże Różańcowe, których członkowie modlą się wspólnie, prowadząc modlitwę różańcową przed Mszą św. w tygodniu oraz czuwania maryjne. Raz w miesiącu spotykają się i pod kierunkiem zelatora dokonują zmiany tajemnic. Ponad to raz na kwartał odbywa się spotkanie formacyjne, które jest również jednym z obowiązków członka Żywego Różańca, ale niestety bierze w nich udział zaledwie ¼ osób zapisanych.
Komisja Episkopatu Polski zatwierdziła Statut Róż Różańcowych, w którym określone zostały nowe wytyczne dla tej wspólnoty. Zgodnie z wymogami nowego Statutu jesteśmy zobowiązani do ponownego zawiązania wspólnoty. Dlatego wszystkich członków naszych Róż i osoby zainteresowane przynależnością do nas, prosimy o ponowne zapisanie się na listę w zakrystii.
Serdeczni wszystkich zapraszamy.
Spotkania Róż Różańcowych
09.05.20 - 17:00
12.09.20 - 17:00
12.12.20 - 17:00
Msze Święte w intencji Róż Różańcowych
14.03.20 - 18:30
09.05.20 - 18:30
12.09.20 - 18:30
13.12.20 - 10:30
Osoby pragnące dołączyć do Róż Różańcowych prosimy
o kontakt pod nr tel. 015775240610
Wiara jest bezinteresownym darem, którego Bóg udziela człowiekowi. Ten nieoceniony dar możemy utracić. Św. Paweł ostrzega przed tym Tymoteusza: „ Ten właśnie nakaz poruczam Ci (…), byś (…) toczył dobrą walkę, mając wiarę i dobre sumienie. Niektórzy, odrzuciwszy je, ulegali rozbiciu w wierze” ( 1 Tm 1,18-19). Aby żyć, wzrastać i wytrwać w wierze aż do końca, musimy karmić ją słowem Bożym oraz prosić Pana, aby przymnażał nam wiary; powinna ona działać „przez miłość” (Ga 5,6), być podtrzymywana przez nadzieję i zakorzeniona w wierze Kościoła ( KKK 162).
Jednym z takich źródeł wiary dla nas jest Różaniec, który jest modlitwą milionów serc. Od wieków wierni odkrywają głęboki sens, urok i skuteczność modlitwy różańcowej, tego powolnego przesuwania paciorków, powtarzania słów, które zbliżają serca do rozważań tajemnic wiary.
Różaniec zawdzięcza swą nazwę średniowiecznej poezji maryjnej. Róża była i jest ulubionym symbolem Matki Bożej. Legenda głosi, że twórcą modlitwy różańcowej jest św. Dominik. Zrodziła się ona podczas jednej z wypraw przeciwko heretykom. Kiedy pomimo postów i modlitw posługa św. Dominika nie przynosiła owoców, dostąpił on objawienia Matki Bożej, która poleciła mu, by nie tylko głosił kazania, ale połączył je z odmawianiem tzw. Psałterza Maryi, czyli 150 Zdrowaś Maryjo i 15 Ojcze nasz. Ale do spopularyzowania różańca przyczyniła się przede wszystkim sama Matka Boża. We wszystkich swoich objawieniach Maryja trzymała w ręce różaniec i usilnie prosiła o jego odmawianie, wyjaśniając, że jest to forma modlitwy na zażegnanie lub złagodzenie cierpień nawiedzających świat.
I u nas znalazła się grupa ludzi, która zapragnęła tej wspólnotowej modlitwy, tak ważnej i mocno związanej z wezwaniem naszego Kościoła. Od samego początku spotykamy się w pierwszą sobotę miesiąca na wspólnej modlitwie i adoracji Najświętszego Sakramentu oraz w każdą drugą sobotę raz na trzy miesiące. Doświadczamy siły i mocy tej formy modlitwy, umacniamy naszą osobistą wiarę, wspólnie pielgrzymujemy do miejsc Maryjnych, służymy sobie wsparciem w trudnych chwilach ludzkich doświadczeń. Pragniesz poznać bliżej siłę tej modlitwy wspólnotowej przyjdź, bardzo serdecznie zapraszamy.
Ewa Kozerska, zelator
Paulina Maria Jaricot
Paulina Maria Jaricot urodziła się w 1799 roku, w rodzinie lyońskich przemysłowców. Otrzymała staranne wychowanie religijne. W wieku 17 lat postanowiła poświęcić życie Bogu i złożyła prywatne śluby czystości. Odtąd wiodła proste życie, odwiedzając i wspomagając materialnie robotników lyońskich. W 1819 roku zaczęła organizować pomoc dla misjonarzy, która w 1822 roku dała początek Dziełu Rozkrzewiania Wiary, a od 1826 roku zapoczątkowała drugie dzieło dla wspierania misji poprzez modlitwę różańcową. Tak powstał Żywy Różaniec, skuteczne dzieło współpracy misyjnej, otwarte dla wszystkich. W 1832 roku kupiła dom nazwany „Loretto”, w którym zostało założone centrum Żywego Różańca. Zmarła w 1862 roku. W 1910 roku rozpoczął się w Lyonie proces beatyfikacyjny Pauliny, który został zahamowany przez działania wojenne i dopiero 25 lutego 1963 roku papież Jan XXIII podpisał dekret ogłaszający heroiczność cnót i nadający jej tytuł sługi Bożej. Od tego czasu proces beatyfikacyjny Pauliny Jaricot wciąż trwa.
Modlitwa o beatyfikację.
Panie Jezu Chryste, Ty po Zmartwychwstaniu powiedziałeś do Apostołów „Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu” (Mt 16,15). Ty poprzez wieki duchem głoszenia Dobrej Nowiny napełniasz swoich wyznawców, a spośród nich wybrałeś Paulinę Jaricot i natchnąłeś ją, by całkowicie poświęciła się współpracy misyjnej, zakładając Dzieło Rozkrzewiania Wiary i Żywy Różaniec. Spraw by za jej przykładem jak najwięcej chrześcijan płonęło duchem głoszenia Ewangelii, objawiając Twoją nieskończoną miłość.
Za wstawiennictwem czcigodnej sługi Bożej Pauliny udziel mi łaski…, o którą szczególnie Cię proszę. Zechciej ją wsławić cudownym znakiem, aby Kościół, który uznał heroiczność jej cnót, mógł rychło zaliczyć ją w poczet błogosławionych. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.
Amen.
Druckversion 